Outono cedo de gaitas
Outono cedo de gaitas,
moceiro de ledas choivas,
¡meu nemigo!
Catro luces do teu sono
leváronme catro noivas,
¡meu nemigo!
Catro noivas color verde,
vestidas de branco liño,
¡meu nemigo!
Eran catro amores grandes,
só quedoume un pequeniño
¡meu nemigo!
Agora trobo...
Agora trobo o vento e máila lúa fría,
non o cervo do monte que a ágoa volvía.
Agora trobo o mare e máila nao veleira
non a amiga que canta só da abelaneira.
Agora trobo a lúa e máilo vento irado,
non o cervo do monte, meu amigo pasado.
Agora trobo a nao e máila mar maior,
e non aquela amiga, miña branca señor.
No hay comentarios:
Publicar un comentario